เสือใต้ ได้แชมป์ในวันที่ 16 มิถุนายน หลังบุกชนะ แวร์เดอร์ เบรเมน 1-0 ขณะที่เหลือการแข่งขันอีก 2 นัด แต่พวกเขายังเดินหน้าต่อจนกระทั่งทำสถิติยิงครบ 100 ประตู กลายเป็นครั้งที่ 2 ในประวัติศาสตร์สโมสรและประวัติศาสตร์บุนเดสลีกาที่ยิงถึงหลักเซนจูรี่ต่อจากฤดูกาล 1972-73 ที่เคยยิงได้ 101 ประตู ซึ่งฤดูกาลนั้น “ไอ้ลูกระเบิด” แกร์ด มุลเลอร์ กระหน่ำได้ถึง 40 ประตู

          ในวันที่ 13 มีนาคม สหพันธ์ฟุตบอลเยอรมันและบุนเดสลีกา ประกาศหยุดการแข่งขันชั่วคราวหลังการแพร่ระบาดของไวรัสโควิด-19 ก่อนกลับมาแข่งได้อีกครั้งแบบ “ปิดสนาม” ไม่ให้แฟนบอลเข้าชมในวันที่ 16 พฤษภาคม จนกระทั่งจบฤดูกาล

          27 มิถุนายน จึงกลายวันที่จบฤดูกาล “ล่าช้า” มากสุดตลอดกาลรองจากฤดูกาล 1971-72 ที่เคยจบช้ากว่า 1 วัน แต่เมื่อเทียบกับลีกใหญ่ในยุโรปด้วยกัน บุนเดสลีกาที่รีสตาร์ทก่อนก็สามารถจบได้ก่อน และแคล้วคลาดปลอดภัยกันทุกฝ่ายสำหรับการลงเตะ 9 นัดสุดท้ายในยุคโควิด

ผลกระทบจากโควิด

          เยอรมัน เป็นอีกประเทศในยุโรปที่มียอดผู้ติดเชื้อโควิด-19 มากเป็นอันดับต้นๆ แต่ว่าด้วยการรับมือและดูแลรักษาผู้ป่วยอย่างสุดกำลังทำให้มียอดผู้เสียชีวิตไม่มากนักเมื่อเทียบกับจำนวนที่ติดเชื้อ

          ในช่วงที่เริ่มการระบาด รัฐบาลเยอรมัน สั่งยกเลิกกิจกรรมที่มีการรวมตัวของผู้คนเกิน 1,000 คนในวันที่ 8 มีนาคม ทำให้เกมบุนเดสลีกาคู่ระหว่าง โบรุสเซีย มึนเช่นกลัดบัค และ โคโลญจน์ ในอีก 3 วันถัดมาต้องลงเล่นแบบปิดสนามและเป็นครั้งแรกในประวัติศาสตร์บุนเดสลีกาที่มีเพียงนักเตะ สตาฟฟ์โค้ช และผู้ที่เกี่ยวข้องในจำนวนจำกัดอยู่ในสนามเท่านั้น

          หลังเกมสิงห์หนุ่มกับแพะบ้าจบลง บุนเดสลีกา วางแผนเตะนัดที่เหลือแบบปิดสนาม ทว่าก็ต้องยกเลิกทั้งหมดในวันที่ 13 มีนาคม ด้วยเหตุผลด้านความปลอดภัย และในวันเดียวกันนี้ ลูก้า คีเลียน กองหลัง พาเดอร์บอร์น ก็กลายเป็นนักเตะบุนเดสลีกาคนแรกที่ติดเชื้อโควิด-19

บทสรุปแชมป์อีกสมัยของ “เสือใต้”

        บาเยิร์น มิวนิค ป้องกันแชมป์ด้วยการทำคะแนนทิ้งห่างคู่แข่ง 13 คะแนน แต่ย้อนไปก่อนรีสตาร์ทกลับมาแข่ง สถานการณ์ยังถือว่าสูสีใกล้เคียงและได้ลุ้นแชมป์อย่างน้อย 5 ทีม

          บาเยิร์น มิวนิค, โบรุสเซีย ดอร์ทมุนด์, แอร์เบ ไลป์ซิก, โบรุสเซีย มึนเช่นกลัดบัค และ เลเวอร์คูเซ่น คือ 5 ทีมที่มีโอกาสคว้าแชมป์เพราะห่างกันเพียง 8 คะแนน